Το άγαλμα που κρύωνε

Η ιστορία αφορά στο άγαλμα ενός μικρού αγοριού, το οποίο κρυώνει και στενοχωριέται μέσα στην αίθουσα του μουσείου όπου εκτίθεται, καθώς νιώθει απέραντη μοναξιά. Νοσταλγεί τη Μικρασία, απ' όπου το πήραν και ονειρεύεται κάποια μέρα να καταφέρει να γυρίσει εκεί.Τα πράγματα θ' αλλάξουν όμως όταν θα βρει δυο φίλους. Την καθαρίστρια του Μουσείου  την κυρία Γαλάτεια και το γιο του νυχτοφύλακα το μικρό Λάμπη. Με ένα παράξενο όνειρο,  θα φτερουγίσει στο Μουσείο ένα μεγάλο γαλάζιο πουλί που θα τους ταξιδέψει μια νύχτα με πανσέληνο στις χαμένες πατρίδες, στη Μικρασία.

Το παραμυθάκι αυτό κινείται μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου. Μιλάει για την προσφυγιά, τη μοναξιά, τη νοσταλγία, αλλά και τη σπουδαιότητα της φιλίας. Και για το όνειρο!! Το αγαλματάκι, που ο αγαπημένος μας συγγραφέας εμπνεύστηκε από πραγματικό άγαλμα, ονειρεύεται να ξεπεράσει τα όριά του, να καταφέρει ό,τι δεν κατάφερε άλλο άγαλμα ποτέ, να βγει από το μουσείο και να ταξιδέψει!!!

Μία γλυκιά, πανέμορφα δοσμένη ιστορία για την προσφυγιά, αλλά και για την επίτευξη του ακατόρθωτου!! Το βιβλίο αυτό πήρε το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου.

Και μην ξεχνάτε! Ό,τι φαίνεται αδύνατο να το κατακτήσουμε μπορούμε σίγουρα να το ονειρευτούμε!!!

Το αγαλματάκι από το οποίο εμπνεύστηκε ο Χρήστος Μπουλώτης την ιστορία βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και μπορείτε να βρείτε πληροφορίες εδώ: 

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%AC%CE%BA%CE%B9_(%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%9C%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CE%B1%CF%81._3485)

Ακολουθεί βιντεάκι με τον ίδιο το συγγραφέα να μιλάει για "Το άγαλμα που κρύωνε".