Η τελευταία μαύρη γάτα

"Η τελευταία μαύρη γάτα" είναι το εκατοστό βιβλίο του, το οποίο αποτελεί παράλληλα και το πρώτο του μυθιστόρημα για μικρούς και μεγάλους.

Σε ένα μακρινό νησί, τα μέλη μιας μυστικής αδελφότητας προληπτικών πιστεύουν ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και αποφασίζουν να τις εξολοθρεύσουν με δηλητήρια, παγίδες και χίλιους δυο απάνθρωπους τρόπους. Σε λίγο έχουν σχεδόν επιτύχει το σκοπό τους. Μόνο μια μαύρη γάτα απομένει ζωντανή. Τα μέλη της αδελφότητας είναι αποφασισμένα να τη βρουν και να την εξοντώσουν.

Ο συγγραφέας πλάθει ένα μυθικό αλλά και πειστικό κόσμο, με σκοτεινές δολοπλοκίες, εμφύλιες διαμάχες, διαψευσμένες προσδοκίες, ανελέητα κυνηγητά και σπαρταριστούς χαρακτήρες.

Αυτό που θίγεται στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι η βαθύτερη έννοια της αποδοχής της ιδιαιτερότητας και της διαφοράς, του ανθρωπισμού, της λογικής, της αντίστασης στον παραλογισμό. Η εξόντωση των γάτων είναι το τέχνασμα του συγγραφέα για να καταδικάσει τον ρατσισμό στην πιο ακραία του μορφή, εκείνη της γενοκτονίας. Και αν είναι άγρια αυτά που διαβάζουμε, είναι γιατί συνέβησαν, συμβαίνουν και, όπως γράφει στην αρχή: «Σας τα λέω όλα αυτά γιατί εδώ στο νησί μας, όπως κι αλλού, οι γάτες ξεχνάνε, οι άνθρωποι ξεχνάνε και η τρέλα δεν θέλει πολύ να φουντώσει πάλι φτου ξανά κι απ την αρχή».